از ازل پـرچم به دوش ماه ماتم گشته ایم           با نوای مادری محــزونه همدم گشته ایم

ما همه انصار زهــرائـیم مردِ گــریه ایم           محــرم غمخانۀ مــاه محــرم گـشـتــه ایم

این لباس مشکی ام با اذن زهرا بر تن است          زین سبب عمریست با این خانه محرم گشته ایم

رد مکن ما را اگر چه غرق عصیانم ولی          گریه ها کردیم و بر زخم تو مرهم گشته ایم

روز محـشر یکدگــر را زود پیدا میکنیم          سالها مانند کـعـبـه دور پـرچــم گشته ایم

گریۀ ما باعث تسکـیــن قلب زینب است          خاک بوسِ عمۀ ســاداتِ عالــم گشته ایم

صبح، مغرب، شب، سحر، بزم عزا آماده است          این دهه همسفرۀ فیضی دمــادم گشته ایم

تا که فرصت هست باید گریه کرد وگریه کرد          چونکه مهمان اجل ما نیز کم کم گشته ایم

در حسیـنـیــه اگــر گــوش دل ما وا شود         همنـوای مــادری با قـامت خــم گشته ایم